W 2018 fotografowałem na tej imprezie i tak mi się spodobała, że chciałem w niej pobiec. Jednak w kolejnych dwóch latach forma nie pozwalała na takie szaleństwa. Dopiero w tym roku udało się podopinać transport i opiekę nad dzieciakami. Po Grani Tatr nie byłem jednak dostatecznie wybiegany, 2-4 rozbiegania w tygodniu to jednak za mało żeby wrócić z formą z zimy.

Ten weekend nie zapowiadał się szczególnie dobrze, a to za sprawą nadciągającej infekcji. Dziewczynki złapały katar od innego dzieciaczka i tylko czekałem aż mnie trafi. Czułem że coś nadchodzi, ale organizm niby walczył, ale jakby nie do końca. Byłem w stanie takim przedchorobowym który przeciągał się kilka dni. Przynajmniej tak to odczuwałem. Treningu osłabiony, ale gorączki brak, trochę jakby z nosa leciało ale niewiele. No ani w te ani wewte.

Zazwyczaj z okna widzę Turbacz, ale ostatnio jakby rzadziej, bo pogoda jaka jest każdy widzi 🙂

Wirtualna wersja popularnych biegów w Krakowie stała się faktem. Takie czasy. Wystarczyło pojechać na start, włączyć zegarek a po biegu przesłać organizatorom ślad gpx. W sumie proste, jednak dawno nie ścigałem się sam ze sobą.